kunci mana kau menghilang

Suatu petang selepas waktu persekolahan,Cikgu Ismail meraba-raba dalam poketnya mencari kunci kereta.Sambil mencari sambil itu juga dia mendengar leteran Cikgu Rohana mengenai sikap pelajar di sekolah menengah tersebut.

Sejak akhir-akhir ni,pelajar di sekolah tersebut sering kali melakukan masalah yang hampir saja memeningkan guru-guru di situ.Setakat melanggar peraturan sekolah itu biasa sekali dilakukan malah yang terbaru masalah sikap degil mereka yang tidak mahu mendengar kata.

Cikgu Rohana : Cikgu tak boleh bersikap begitu dengan murid-murid,dia orang tu memang macam tu.Tapi kita mesti kena ada cara,baru budak-budak boleh berlembut dengan apa yang kita sampaikan,kalau salah caranya maka makin keraslah hati mereka nak ikut segala ajakkan kita.Benda baik ni,kena guna psikologi cikgu.

Cikgu Ismail: Alah Cikgu,dia orang tu memang degil susah nak dengar kata,(sambil tangan mencari-cari di dalam beg pula)

Cikgu Rohana : Iya,betul apa yang cikgu katakan.Tapi sebelum kita meletak hukum pada mereka.Kita patut kaji dahulu mengapa mereka jadi seperti itu,mungkin saja permasalahan yang barangkali kita sendiri tidak tahu..mesti ada kunci penyelesaian dalam masalah mereka ini.

Cikgu Ismail : Kunci apanya Cikgu Rohana???Kunci kereta saya yang tak jumpa-jumpa lagi ni...(sambil menambah lagi) dah mereka memang susah nak dengar kata.Budak-budak zaman sekarang tak macam dulu.Susah betul nak dididiknya.

Cikgu Rohana : Jangan macam tu cikgu,apa tugas kita sebagai guru...??kalau tak kerana untuk mendidik mereka,bukan takat mengajar tapi perbetulkan akhlak buruk mereka kearah kebaikan.Cikgu,mana ada manusia yang lahir-lahir terus sempurna.Semuanya belajar,belajar menjadi yang terbaik..baby pun merangkak ni kan pelajar yang dah tahu berjalan tinggal arah mana yang patut mereka ikut..dan kitalah yang kena tunjukkan jalan dan arah mana yang betul cikgu.

Cikgu Ismail : Alah cikgu sama je...haishhh mana pula kunci saya ni...(membebel seorang diri)

Cikgu Rohana : Cikgu cari kunci ke???

Cikgu Ismail : A...ah la dari tadi saya cari kunci kereta ni,tak tahu mana hilangnya...haishhhhh

Cikgu Rohana kemudian membuka beg tangannya.tak sampai 5 minit.......

Cikgu Rohana : Nah cikgu,ni dia..(tangan yang memegang kunci kini bertukar milik)

Cikgu Ismail : Eh mana kamu jumpa kunci ni !?

Cikgu Rohana : Saya jumpa kat bilik guru tadi....lihat cikgu penting tak kunci ni untuk buka kereta yang terkunci rapat tadi????

lama mendiam baru beliau bersuara
Cikgu Ismail : emmmmm..nanti kita bincang kemudian la ye....(sambil menahan malu dari perli yang hampir saja memakan diri)

cikgu rohana : baiklah...assalamualaikum cikgu...

cikgu ismail : walaikumussalam...